- bəni
- ə. «ibn» c. 1) t. övlad; 2) t. nəsil, tayfa. Bəni-Adəm Adəm övladı, insan(lar); bəni-İsrail İsrail övladı, yəhudilər
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti. 2009.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti. 2009.